Urodził się 4 czerwca 1944 roku w Bursztynie (obecnie Ukraina). Po wojnie rodzina zamieszkała w Wąsoszu w województwie wrocławskim. Rozpoczął naukę w krotoszyńskim Technikum Przemysłu Mięsnego, od 1966 roku studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu. Po jego ukończeniu pracował w kilku parafiach wielkopolskich. W maju 1989 roku powierzono mu budowę i organizację nowej, dużej parafii na Ratajach pw. Nawrócenia św. Pawła, której w 1990 roku został proboszczem. W tym samym czasie skończył studia podyplomowe na warszawskiej Akademii Teologii Katolickiej.

Po roku 1980 zaangażował się w duszpasterstwo akademickie, które w naturalny sposób było w tym czasie schronieniem i życzliwym środowiskiem dla działaczy opozycyjnych. Zajmuje się szeroko rozumianą pomocą dla internowanych w czasie stanu wojennego i ich najbliższych. Efektem tych i podobnych działań było częste nękanie księdza przez Służbę Bezpieczeństwa.

Patriotyczna postawa, odwaga, zaangażowanie w sprawy społeczne sprawiły, że został, na prośbę Zarządu Regionu Wielkopolskiej „Solidarności", mianowany przez JE Abp. Stanisława Gądeckiego duszpasterzem ludzi pracy w Archidiecezji Poznańskiej. Był jednocześnie kapelanem Wielkopolskiego Związku Solidarności Polskich Kombatantów w Poznaniu. Brał udział w manifestacjach robotniczych w obronie miejsc pracy w Zakładach Hipolita Cegielskiego.

Poza pracą duszpasterską zasiada w komisjach Izby Rzemieślniczej, która ocenia poznańskie wędliny. Jest bowiem od dawna związany z rzemieślnikami wielkopolskimi. Ich problemy są mu znane i bliskie, ciągle bowiem pamięta o swoich doświadczeniach.

Odznaczony:

· Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego,
· Brązowym Krzyżem Zasługi,
· Złotą Odznaką za Zasługi w Rozwoju Rzemiosła Wielkopolskiego,
· Tytułem Zasłużony dla NSZZ „Solidarność".

Rada Miasta Poznania uhonorowała go za szczególne zaangażowanie w duszpasterstwo na rzecz mieszkańców Poznania, zwłaszcza środowisk ludzi pracy, przed i po roku 1989, tytułem Zasłużony dla Miasta Poznania.